Źródła energii w Polsce

W dzisiejszym świecie energia elektryczna odgrywa kluczową rolę. Równie istotna jest energia cieplna, z której każdy codziennie korzysta (ciepła woda, ogrzewanie). Rozwój gospodarczy i technologiczny wymusza rosnące zapotrzebowanie na energię, z tego względu odnotowuje się stałe poszukiwanie jej nowych źródeł.

Źródła energii można podzielić na:

• Odnawialne źródła energii  – posiadają zdolność do samoregeneracji. Źródła odnawialne wykorzystuje się zwłaszcza w energetyce niekonwencjonalnej. 
• Nieodnawialne źródła energii – surowce mineralne (takie jak węgiel kamienny, węgiel brunatny, ropa naftowa, gaz ziemny), są wyczerpywalne i stanowią podstawę energetyki konwencjonalnej.

Źródła energii nieodnawialnej – przykłady

Źródła energii niekonwencjonalnej w przyszłości mogą stać się niewystarczające do zaspokojenia potrzeb człowieka w związku z wyczerpywaniem się zasobów paliw nieodnawialnych. Z tego względu konieczne jest poszukiwania alternatywnych, odnawialnych źródeł energii oraz rozwój energetyki niekonwencjonalnej. Jest to niezwykle istotne dla środowiska naturalnego, gdyż wydobycie i spalanie paliw powoduje dużo szkód w przyrodzie – przyczynia się do niszczenia środowiska naturalnego, zanieczyszczania powietrza, wód, a także gleby. Energetyka niekonwencjonalna jest na ogół zdecydowanie bardziej przyjazna środowisku.

Ponadto przeważająca część alternatywnych oraz odnawialnych źródeł energii, jak również wiele nieodnawialnych źródeł energii są formami przejściowymi energii Słońca. Energia wiatrowa, ciepło otoczenia, biomasa (stała, ciekła, gazowa) tworzą się dzięki energii, docierającej do Ziemi z promieni słonecznych.

Źródła energii odnawialnej – przykłady

Źródła energii niekonwencjonalnej rozwijały się na świecie na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat. Rozwój ten przybrał nabrał szczególnego znaczenia w ostatnim czasie w związku z:

• zwiększeniem świadomości o nieuchronności i wyczerpywaniu się zasobów nieodnawialnych;
• dążeniem do potrzeby ochrony środowiska naturalnego;
• konieczności poprawy bezpieczeństwa energetycznego;
• rozwojem nowoczesnych technologii, które są wykorzystywane w energetyce niekonwencjonalnej;
• zwiększającą się dostępnością i popularnością odnawialnych źródeł energii;
• mniejsza awaryjnością energetyki niekonwencjonalnej.

W polskiej energetyce niekonwencjonalnej zdecydowanie najlepiej rozwija się energetyka wiatrowa. Najwięcej wiatraków produkujących energię jest na Pomorzu, gdyż nad morzem – w związku z płaskim ukształtowaniem terenu i brakiem przeszkód terenowych – wieją najsilniejsze wiatry. 

Energetyka słoneczna wykorzystywana jest w Polsce na znacznie mniejszą skalę. Jest to związane z mało sprzyjającymi warunkami naturalnymi – małą liczbą dni słonecznych. Słońce, w tej szerokości geograficznej, nie znajduje się na niebie wystarczająco wysoko.

Energia wodna wykorzystywana jest w tzw. hydroelektrowniach, a więc elektrowniach wodnych. Do źródeł odnawialnych zaliczają się elektrownie wodne przepływowe, gdzie woda spiętrzona poprzeczną tamą, samoistnie spływa, uruchamiając turbinę elektryczną. W Żarnowcu na Pomorzu, a także w Międzybrodziu Bialskim („Porąbka‑Żar”) działają elektrownie wodne o większej mocy, jednak są to elektrownie szczytowo‑pompowe. Woda w nich jest pompowana na znacznie wyższy poziom, następnie spływa i napędza turbiny.

Zobacz także: Produkcja i zużycie energii elektrycznej